Al acht jaar lang gebruik ik elke ochtend de magnetron om een kom havermout te verwarmen. Twee minuten en 45 seconden op magnetronstand 9. Tik, tik, tik ,tik, tik, tik, tik, tik… elke 10 seconden is een tik met mijn vingertop. Ik wist hoe vaak ik moest tikken en telde de tikken.
Op 8 januari jl. sta ik weer voor de magnetron. ‘Er moet toch ook een geheugenknop zijn…?’ Na zo’n 2900 keer! Ik had niet gezien dat het anders, beter kon en kritiekloos, slaafs de magnetron bediend. Het bruist in mijn brein! Ik beweeg letterlijk en /figuurlijk. Zes keer per week train ik mijn lijf. Opdrachtgevers met uitdagingen scheppen ruimte in mijn hoofd. Elke morgen word ik wakker met weer een goed idee. Legt mijn brein nieuwe cellen en extra verbindingen aan? En ja er was inderdaad een geheugenknop. Met een paar tikken had ik het gefikst. Vanaf dat moment heb ik nog maar twee tikken nodig: ‘1’ en ‘start’!
