Oftewel: hoe verleid je je toekomstige samenwerkingspartner tot echt samenspel
Wekelijks dans ik de Argentijnse tango. Een prachtige dans waarbij je volgens de principes van improvisatie, volgen en leiden elkaar leert te verstaan. Je verleidt elkaar tot het maken van telkens nieuwe bewegingen, die overgaan in de volgende. Er is een leider en een volger, maar bij gevorderd samenspel wisselt dat soms en pakt de volger in gestolen tijd ruimte voor eigen versieringen. Een dans vol verleiding; van de uitnodiging om te gaan dansen tot alles wat er op de dansvloer gebeurt.
Er zijn meerdere spelers en de concurrentie is groot
Deze week mocht ik diverse plannen van een kinderopvangorganisatie van feedback voorzien. Het is de bedoeling dat er meer bewogen wordt richting het basisonderwijs om duurzame samenwerking te realiseren. Geen gemakkelijke opgave, want er zijn meerdere spelers en de concurrentie is groot.
Het waren mooie, ambitieuze plannen vol goede bedoelingen. De grote vraag is hoe de scholen zo te beïnvloeden dat ze heil zien in samenwerking. Het nut en de noodzaak. Het overbrengen van het belang. Het meekrijgen in de ontwikkeling richting een IKC.
De school is nu eenmaal voor velen een begeerde partij
Wat ontbrak er in deze plannen? Ik dacht aan mijn laatste tango. Het is het best te beschrijven als de kunst van het verleiden. Huh? Verleiden? Ja. De school is nu eenmaal voor velen een begeerde partij. Wie wordt er ten dans gevraagd?
Het investeren in de relatie met de school wordt regelmatig te praktisch en problematisch aangevlogen. Het gaat over huurcontracten, lokaalverdeling, gezamenlijke activiteiten. De manier waarop zit besloten in een afspraken, vergaderingen, notulen, een convenant en een uitvoeringsplan. Heel voor de hand liggend en regelmatig nuttig, maar een dergelijke aanpak is niet erg verleidelijk. Het leidt vaak niet tot de gewenste beweging.
Verleid de schooldirecteur tot een mooie dans met echt samenspel
Hoe je dat doet? Door je organisatie gepassioneerd neer te zetten. Door eerst iets te geven en dan pas iets terug te verlangen. Neem het initiatief. Dat kan al met het doorsturen van mooie artikelen over samenwerking en IKC vorming. Breng je visie op een gezamenlijke toekomst met flair en vrolijkheid voor het voetlicht. Besteed daar tijd en aandacht aan. Nodig bijvoorbeeld eens een bevlogen gastspreker met kennis en ervaring. Maak het feestelijk. Ga eens samen op pad en laat je inspireren door elders in het land te kijken. Neem de schooldirecteur even mee uit de waan van de dag en voer het goede gesprek zonder agenda, stukken, argumenten en vergaderingen. Houd en licht en luchtig. Zo breng je er letterlijk en figuurlijk beweging in.